Genade

Genade is een eigenschap van God, waardoor Hij zonder enige waardigheid van de zondaar hem toch weldoet. Wij kunnen spreken van algemene genade en bijzondere genade. Algemene genade bewijst de Heere aan alle mensen. Hoewel ook daarin de Heere de één meer laat delen dan de ander. Door de algemene genade blijft deze wereld voortbestaan en is er nog menselijk leven mogelijk. Als de Heere Zijn algemene genade terug zou trekken, dan zou deze wereld veranderen in een hel. Dan zou er geen natuurlijke liefde meer zijn en dan zou ook het menselijk leven niet meer mogelijk zijn. Dan zouden er inderdaad geen twee mensen samen kunnen gaan. De algemene genade is dienstbaar aan de bijzondere genade, die de Heere bewijst aan Zijn uitverkorenen.

Het bijzondere genade is het vrije van Gods soevereine liefde tot de schuldige zondaar. Die liefde openbaart zich in vergeving van de zonde en in de verlossing van de straf en in de herstelling in Gods gunst en gemeenschap.

God kan de zondaar genade bewijzen, omdat Christus die genade heeft verdiend. Hij heeft die genade verdiend door aan het recht van God te voldoen. Gods recht eist de dood van de zondaar. Immers, wij hebben allen in Adam gezondigd en de ziel die zondigt, die zal sterven. Wij kunnen niet anders dan zondigen, omdat wij zonde zijn geworden door onze val. Nu heeft Christus echter genade voor al de Zijnen genade verworven.

Genade wordt bewezen aan rechteloze zondaren. Zij worden het met het rechtvaardig oordeel van God eens. Zij gaan belijden tijdelijke en eeuwige straffen verdiend te hebben. (Lukas 23:39-43) Daar blijft het echter niet bij. Ze kunnen God niet missen en daarom gaan ze als mensen, die zichzelf moeten veroordelen hun Rechter om genade bidden. Die gevoelens van rechteloosheid zijn geen voorwaarde, waaraan de zondaar moet voldoen. Maar dat een mens rechteloos wordt, dat is het gevolg werk van Christus, Die door de ontdekkende bediening van de Heilige Geest plaats maakt voor Zichzelf en Zijn werk.