De naam God luidt in het Hebreeuws in de enkelvoudsvorm El en in de meervoudsvorm Elohim. El betekent: de Verhevene, de Hoogste. Deze naam wijst erop, dat God de Schepper, maar ook de Onderhouder is van de hemel en de aarde. Daarom wordt de naam God in Gen. 1 gebruikt. Hij is de oorsprong van alle dingen, hoewel Hij Zelf geen oorsprong heeft.
De naam El komt soms voor in een samenstelling, zoals El Eljon dat is: de allerhoogste God en El-Schaddaï dat is: God de almachtige. In Gen. 2 komt de naam van God voor in verbinding met de naam HEERE, dan staat er Jahwe Elohim dat is: De HEERE God.
In heel veel eigennamen in Gods Woord kunnen wij de naam El terugvinden zoals in de namen: Eli, Elia, Elisa.
De Heere Jezus heeft deze naam uitgesproken in Zijn middelste kruiswoord, tijdens de drie uur durende duisternis, toen Hij met grote stem riep: ‘Eli, Eli, Lama Sabachtani! dat is: Mijn God! Mijn God! Waarom hebt Gij Mij verlaten!’ (Matth. 27:46)
De naam God wijst ons op de Schepper en Onderhouder van de hemel en de aarde.
De Naam van God verteld ons Wie Hij is. Hij heeft de hemel en de aarde gemaakt (Schepper), en zorgt hier voor (Onderhouder).