Mozes is de eerste die wij een profeet mogen noemen. Hij wees als profeet ook heen naar Christus (Deut. 18:15). Johannes de Doper was de grootste van alle menselijke profeten (Matth. 11:9-15) Uiteindelijk is Christus Sions hoogste Profeet. Gods Woord leert ons dat hij van de Vader verordineerd is en met de Heilige Geest gezalfd is om ons de wil Gods aangaande onze verlossing volkomen te openbaren (Joël 2:23; Matth. 21:11,31,32; Luk. 13:33 Hebr. 1:1)
Aan de profeten maakte God een gedeelte van Zijn verborgen raad bekend. Zij moesten naar de mond des Heeren het volk bestraffen, maar ook vertroosten. Profeten hadden vaak een bijzondere taak naar de koning toe. Zij moesten verkondigen wat de Heere aan hen op de één of andere wijze had geopenbaard.
Ook onder het Nieuwe Testament waren er profeten. De apostel Paulus spreekt in Ef. 4:11 van profeten. Ook zij waren geroepen om de wil van God te openbaren. Heel de openbaring aan Johannes is eigenlijk een profetie (Opb. 1:3). Er zijn nog steeds kinderen van God, die van de Heere profetische gave hebben ontvangen. Al wordt dat ook steeds minder gehoord.
Gods Woord waarschuwt on heel duidelijk tegen ‘valse profeten’ zij kwamen niet alleen onder het Oude Testament voor, maar ook onder het Nieuwe Testament. De Heere Jezus heeft ertegen gewaarschuwd in Matth. 24:11. Bij een valse profeet komt zijn woord niet uit. Als het van de Heere is, dan komt het ook uit. En als een profetie met Gods Woord in strijd was, dan was er ook alle reden om aan de waarheid van die profetie te twijfelen. Ook als profeten er zelf niet naar leven dan was dat een reden om niet naar die profeten te luisteren (Jer. 23:14)
Profeten zijn door God geroepen om Zijn wil, die Hij hun op de één of andere wijze bekendmaakte aan het volk te verkondigen soms tot bestraffing, maar ook tot vertroosting.
Een profeet is een knecht van God, die de mensen verteld over de wil van God.