De verkiezing is het besluit dat God van eeuwigheid genomen heeft over de eeuwige bestemming van de engelen en de mens. In de Dordtse Leerregels wordt de verkiezing als volgt omschreven: ‘een onveranderlijk voornemen Gods, door hetwelk Hij voor de grondlegging der wereld een zekere menigte van mensen, niet beter of waardiger dan anderen, in Christus uitverkoren heeft’ (D.L. 1.7).
De leer van de uitverkiezing is door alle eeuwen heen bestreden. Calvijn heeft de uitverkiezing het hart van de kerk genoemd. Dat er zoveel tegenstand is tegen de leer der verkiezing en ook de leer van de verwerping heeft alles te maken met de soevereiniteit van God. Dat betekent dat God vrij is om te doen wat Hij wil. God kan alles doen, mits het niet tegen Zijn eigen Wezen ingaat. Gods Woord en met name Paulus gebruikt het beeld van de pottenbakker, die met het leem doet al wat hij wil. Hij maakt van het ene een vat ter ere en van het andere een vat ter onere.
Wij mensen kunnen God sinds wij gevallen zijn geen God meer laten. Wij menen God ter verantwoording te kunnen roepen. Wij zijn er blind voor, dat wij ons straks voor God moeten verantwoorden. Calvijn sprak van graden in de uitverkiezing. Dat wij mogen leven onder de bediening van Gods Woord, is ook uitverkiezing. Al is dat niet de verkiezing tot de zaligheid. God heeft ons echter wel uitverkoren om geboren te worden op de erve van het verbond. God heeft ook het middel verkoren om zondaren toe te brengen en dat is de verkondiging van Zijn Woord. God is van eeuwigheid begonnen met de verkiezing. Hij was de duivel een eeuwige slag voor. Gods kinderen zijn van eeuwigheid uitverkoren in Christus.
Van eeuwigheid maakt de predestinatie een onderscheid. Dat is de verkiezing en de verwerping. In de tijd maakt echter het geloof het onderscheid: ‘En er geloofden zovelen, als er geordineerd waren tot het eeuwige leven’ (Hand. 13:48).
Het doel van de uitverkiezing is de verheerlijking Gods. God wordt verheerlijkt in degenen, die verloren gaan in de deugd van Zijn rechtvaardigheid. Hij wordt echter bovenal verheerlijkt in het bewijzen van Zijn barmhartigheid aan verloren zondaren.
Van onze kant begint het echter met de roeping. Het is roeping en verkiezing. Wij hebben ons te houden aan Gods geopenbaarde wil. Met de verborgen wil kunnen en mogen wij niet werken, dat kan God alleen.
De uitverkiezing is het eeuwige besluit van God aangaande de eeuwige staat van engelen en mensen.
God had rechtvaardig alle mensen verloren kunnen laten gaan. Maar Hij heeft dat niet gewild, maar heeft een plan uitgedacht en uitwerkt om toch nog weer een menigte van zondaren zalig te maken.